АНУ-ын “Шөнийн ангуучид” ирээдүйн өндөр эрсдэлтэй тулаанд хэрхэн амьд үлдэх төлөвлөж байна вэ
АНУ-ын армийн тусгай ажиллагааны нисэх хүчний элит 160 дугаар анги (SOAR), буюу “Шөнийн ангуучид” нэрээр алдаршсан энэ салбар, ирээдүйн илүү хамгаалалттай агаарын орчинд үр дүнтэй ажиллах шинэ технологи, стратеги эрэлхийлж байна. Тэд нисгэгчгүй төхөөрөмжүүдийн хэрэглээг нээж, цахим довтолгоо, анхаарал сарниулах системүүдийг ашиглаж, илүү урт, илүү хурдан нислэг гүйцэтгэхээр зорьж байгаа юм.
АНУ-ын тусгай ажиллагааны салбар ерөнхийдөө сүүлийн арван жилүүдэд харьцангуй хязгаар багатай орчиндоо үйл ажиллагаа явуулж байсан бол одоо Хятадын өргөн далайн бүсэд тохиох өндөр түвшний тулаанд бэлдэх чиглэл рүү эргэн чиглэж байна.
Ирээдүйн хязгаарлагдсан агаарын орчинд ажиллах шинэ стратеги
160 дугаар ангийн захирагч, хурандаа Стивен Смит АНУ-ын армийн үндсэн симпозиумын үеэр ярилцлага өгөхдөө, тэдний гол зорилт нь дайсны A2/AD (anti-access/area denial) системийн бүсэд нэвтрэх чадвартай байхын тулд нисэх хүчний стратегиа бүрэн шинэчлэх явдал гэдгийг онцоллоо.
Хамгааллын шинэ хандлага
Одоогийн нисдэг онгоц, тэрэгнүүдэд суурилсан хамгаалалтын системүүд ганцаараа A2/AD бүсэд төгс хамгаалалт өгч чадахгүй. “Ганцаараа, айх зүйлгүй” гэдэг үзэл санаа хязгаарлагдсан орчинд үйлчлэхгүй тул олон систем, багийн ажиллагааг түлхүү ашиглахаас өөр замгүй гэж Смит ярив.
Ингэхийн тулд баг бүрдүүлж, нисэх хүчин доторх удирдагчид хамтран шинэ бодлого боловсруулжээ.
Сургалтын шинэ загвар
АНУ-ын Баруун эрэгт байрлах гурван сургалтын полигон ашиглан “зайны алба дарамт” ба “өрсөлдөгчийн түвшний эрсдэл” гэсэн нөхцлийг нэгтгэн симуляцчилсан сургалтуудыг явуулж байна.
Хүн ба нисгэгчгүй төхөөрөмжийн хамтын ажиллагаа (Manned‑Unmanned Teaming)
Ирээдүйн үйл ажиллагаанд хүний оролцоотой болон оролцоогүй төхөөрөмжүүд хамтран ажиллах нь гол тулгуур байх болно. Жишээ нь, MQ-1C Gray Eagle нисгэгчгүй төхөөрөмжийг нисдэг тэрэгнүүдийн нэгдүгээр эгнээнд удирдах, эсвэл анхаарал сарниулагч төхөөрөмж болгон ашиглах боломж судлагдаж байна. Энэ төхөөрөмжийг Black Hawk, Chinook, Little Bird мэт дүрслэх боломжтой болгосон туршилтууд ч байгаа.
Мөн нисэгчгүй төхөөрөмжүүдэд цахим довтолгоо, кибер ба сансрын орчноос “долгион” үүсгэх системүүд суурилуулах судалгаа өрнөж байна.
Урт хугацааны болон өндөр хурдтай нислэг
160 дугаар анги хөндлөн огтлолцох өндөр эрсдэлтэй нөхцөлд, ихэвчлэн маш бага өндөрт, харанхуй нөхцөлд, газар зүйн бүрхүүл ашиглан нисдэг. Тэдний MH‑60M, MH‑47G тэрэгнүүд агаарт цэнэглэх чадвартай тул илүү урт хугацаагаар ажиллах боломжтой.
Гэсэн ч зам зуурын түлш цэнэглэх байрлал (FARP) ашиглах нь эрсдэлтэй тул, агаар дахь цэнэглэлт болон уян түлшний системүүдийг ашиглаж, газар дээр орох боломжыг багасгахыг эрмэлзэж байна.
Ирээдүйн MV‑75A ба тусгай ажиллагааны хувилбар
Ирээдүйн том өөрчлөлтийн нэг бол хазгай ротор (tiltrotor) технологитой MV‑75A онгоц. Энэ нь MH‑60M-ээс илүү хурдтай, илүү алсын зайн боломжтой байх бөгөөд агаарт цэнэглэх чадвартай байх төлөвтэй. Одоогийн байдлаар тусгай ажиллагаанд зориулсан хувилбар нь эцсийн шийдэлгүй байгаа ч үндсэн загвар нь ийм хэрэглээнд нийцэх байдлаар зохион бүтээгдэж байна.
Смит “Бид одоогоор яг ямар хувилбарыг ашиглах вэ гэдгээ шийдээгүй. Бид гол загварыг л ашиглах уу, эсвэл зарим өөрчлөлт оруулах уу гэдгийг хэлэлцэж байгаа” гэжээ.
